ممکن است تصور کنید که تاریخچه استفاده از لوازم آرایشی به چندین دهه قبل و یا لااقل به قرن های اخیر محدود می شود؛ ولی اینطور نیست؛ استفاده از این لوازم به سال های خیلی قبل تر از آنچه که تصور کنید؛ برمیگردد.
پس این مسئله نشان میدهد که انسانها از همان ابتدا به فکر زیبایی و ایجاد جذابیت در خود بوده اند.
در این پست و در ابتدا میخواهیم مقداری از آنچه که تاریخچه لوازم آرایشی گفته میشود؛ برایتان صحبت کنیم.
آشنایی بیشتر با تاریخچه استفاده از لوازم آرایشی
شاید باور نکنید؛ اما واقعیت این است که استفاده از لوازم آرایشی و قدمت آن به حدود ۱۰۰۰۰ سال پیش از میلاد برمی گردد!
ثابت شده که مصریان باستان تقریبا نخستین کسانی بودند که به استفاده گسترده تری از لوازم آرایشی دست زدند و این منحصر به زنان آن جامعه نبوده؛ بلکه مردان مصری هم از روشهای خاصی برای آرایش بهره میگرفتند.
اما چون بر این باور بودند که ظاهر و باطن هر شخصی با هم در ارتباط بوده و بر یکدیگر تاثیر مستقیمی دارد؛ در واقع برای جلب توجه خدایانشان دست به این کار می زدند.
پس زیبایی و آراستگی در برابر خدایان، برای آنان در واقع یک ارزش معنوی محسوب میشد.
آثار باستانی که بر روی سنگ نوشتهها و نگاره های قدیم و از آن زمان کشف شدهاند وجود دارد؛ نشان میدهد که مصریان از سبک خاصی در آرایش کردن استفاده میکردند.
بیشترین آرایشی که در چهره مصریان قدیمی دیده میشود؛ آرایش چشم است که به آن بسیار اهمیت داده میشد و از وسایل و لوازمی ساخته میشد که در دسترس بود.
برای سیاه کردن و زینت دادن چشم از محصولی استفاده می شد که ترکیبی از سنگ سرب و مس بود؛ به خصوص زنان مصری باستان، ابتکارات زیادی برای به دست آوردن لوازم آرایشی به خرج میدادند و از مواد طبیعی که در دسترس بود؛ برای این منظور کمک میگرفتند.
مانند استفاده از انواع میوه ها و خوراکی ها، مثلاً استفاده از رنگ توت ها برای تیره کردن و خوشرنگ کردن لب ها و یا از خاکستر کبریت سوخته به عنوان سایه چشم و برای تیره کردن پشت چشم ها بهره می بردند.
مصریان باستان به این امر اعتقاد داشتند که استفاده از رنگ های تیره در آرایش سبب می گردد که آنها از چشم شیاطین دور باشند و یا با این کار می توانستند چشم زخم را از خود برطرف کنند؛ به همین منظور از رنگ های مشکی و خاکستری بر روی مژه ها و پلک بالا و از رنگ سبز هم بر روی پلک پایین استفاده می شد.
آنان همچنین از ترکیب موادی مانند: خاکستر، مس زنگ زده و سنگ مس، سرب و بادام سوخته برای خود سرمه می ساختند؛ سرمه پودری بود که با کمک آن زیر چشمان خود را تیره می کردند و خطی را هم در امتداد پلکشان می کشیدند.
آنان برای زینت دادن به گونه ها و لب های خود ترکیبی از گل اُخرا، خاک رس سرخ، چربیهای حیوانی و آب کمک می گرفتند و برای زیباسازی دست و ناخن های خود از آنها استفاده می کردند.
در مصر باستان عادت بر این بود که عموم مردم همه روزه استحمام میکردند و در هنگام حمام کردن از موادی مانند: روغن های حیوانی و گیاهی که با پودر آهک و مواد خوشبوکننده مخلوط شده بود استفاده می کردند.
اگر این اشخاص از مردم عادی بودند درون آب رودخانه و اگر از بزرگان و اشراف بودند درون استخر و یا به اصطلاح حوض خانه شخصی خود استحمام میکردند.
زنان و مردان مصری استفاده از روغن های معطر برای نرم کردن و تمیز کردن پوست و خوشبو کردن بدن را جزو جدایی ناپذیری از سلامت و بهداشت خود می دانستند.
این روغن ها و کرم ها برای محافظت در برابر بادهای گرم و خشک مصر و اشعه خورشید استفاده می شد.
آنان همچنین از سنگ معدن، سرب و مس و رنگ سبز روشن مواد معدنی مس و… برای رنگ دادن به قسمت های مختلف چهره ی خود استفاده می کردند.
گیاهانی مانند : بابونه، حنا، آویشن، مرزنجوش، زنبق، نعنا، سدر، گل رز، اسطوخودوس، رزماری و… در ساخت لوازم آرایشی بسیار مورد استفاده بوده است.
از روغن هایی مانند : روغن بادام، روغن زیتون، روغن کنجد، و روغن های گوناگون دیگری برای ساخت لوازم آرایشی کمک می گرفتند.
استفاده از لوازم آرایشی فقط به مصری ها منحصر نمی شود؛ بلکه مردان و زنان سومری هم در پنج هزار سال قبل، از رژ لب برای سرخ کردن لب هایشان استفاده کردهاند به این طریق که سنگهای قیمتی را که رنگهای متفاوتی داشت؛ خرد میکردند و از پودر بدست آمده آن، برای آراستن لب ها و چشم ها کمک می گرفتند.
خب عزیزان سایت بلاران، که دارای به روزترین لوازم آرایش در ایران است؛ ادامه ی مختصری از تاریخچه لوازم آرایشی را در پست بعدی می توانید مطالعه کنید.