طبق آثار و شواهد بدست آمده، استفاده از لوازم آرایش در ایران از زمان های بسیار دور رایج بوده است و زنان بخصوص طبقه اشراف و شاهزادگان، به استفاده از جواهرات گرانبها و لوازم آرایشی که در آن زمان با استفاده از مواد طبیعی درست می شده، می پرداخته اند.
در ادامه پست قبلی مطالبی را در این زمینه عنوان خواهیم کرد تا اطلاعات بیشتری را در این زمینه بدست آورید.
کاربرد لوازم آرایش در ایران
کاربرد لوازم آرایش در ایران و خصوصاً اصطلاح هفت قلم آرایش، اصطلاحی است که در کشور ما باب شده است که به هفت وند هم شهرت داشته و در قدیم مرسوم بوده است.
این هفت قلم شامل:
سفیداب: که برای سفید کردن پوست از آن استفاده می شده است.
سرمه: که جهت زیباتر کردن و سیاهی چشم و اطراف آن استفاده می‌شده است.
وسمه : که به جهت پرپشت نشان دادن ابروها بر روی ابرو کشیده می شده است.
سرخاب: که به جهت سرخی گونه ها و زیبایی پوست استفاده می شده و به آن قاضه هم گفته می شده است.
نگار یا حنا: که برای رنگ کردن موها و طراحی های بسیار ظریف و زیبا بر روی ناخن و دست ها به کار برده می شده است.
زرک: که گردی طلایی رنگ بوده است که در آرایش بخصوص طبقه ی اشراف، استفاده می شده است.
در آن زمان حتی گذاشتن خال هم جزوی از زیبایی به شمار می‌آمده و نه تنها در ایران بلکه در کشور های آسیایی هم گذاشتن خال مرسوم بوده است.
در زمان قاجار با رفت و آمدهایی که اشراف و امرا و به خصوص پادشاهان به فرنگ آن روز و کشورهای اروپایی امروز داشتند؛ تحولی در فرهنگ و استفاده از لوازم آرایشی در کشور پدیدار گشت.
کم‌کم مواد آرایشی از حالت طبیعی خود خارج گشته و ساختن مواد آرایشی با استفاده از مواد شیمیایی رسم شد؛ که این مواد بیشتر از کشور فرانسه وارد بازار ایران گشت و خانم‌ها را به وسوسه استفاده از اینگونه لوازم پرزرق و برق، برای زیبایی بیشتر انداخت.
در زمان پهلوی هم با وجود کشف حجاب و استفاده بی‌رویه و کورکورانه از غرب و زنان غربی استفاده از لوازم آرایشی بسیار زیاد و بی حد و اندازه شد؛ به طوری که بانوانی که از زنان غربی و مدل‌های پاریسی و لندنی تقلید می‌کردند.؛ حتی از آن هم پیشی گرفته و به آرایش های غلیظ و استفاده بی رویه از این لوازم آرایشی پرداختند.
کم کم و با وارد شدن سینمای هالیوودی و مدل شدن ستاره های سینما در زمان پهلوی، بانوان به تقلید و استفاده از لوازم آرایشی به سبک این ستاره های سینما پرداختند و استفاده از لوازم آرایشی در ایران بیش از پیش گسترش یافت و بازار ایران به بازاری وسیع، برای پر کردن جیب سود جویانی شد که در ساخت و توزیع بسیاری از مواد و وسایل آرایشی دست داشتند.
این تهیه کنندگان، مواد و وسایل آرایشی را که می ساختند؛ صرفاً وارد بازار کشورهای جهان سوم می کردند و خود هیچگاه به استفاده از آنها نمی پرداختند.!
امروزه هم با هجمه فرهنگی و وجود ماهواره، اینترنت، موبایل و وسایل ارتباط جمعی که همه انسان ها و جهان را به بی‌هویتی کشیده است؛ تبلیغ استفاده از لوازم آرایشی به اشکال و مدل های بسیار متفاوت و گوناگون آن، برای هر قسمت از بدن از موی سر گرفته تا ناخن پا، همچنان و به صورت افسار گسیخته ای ادامه دارد و این فهم و دانش ما را برای استفاده درست از این ابزار و لوازم آرایشی می طلبد.
اشتباه نکنید!
آراستگی و پاکیزگی و بوی خوش بدن و یا حتی استفاده از زیورآلات به شکل درست و اصولی آن، نه تنها عیب نیست، بلکه بسیار حسن هم هست و به آن بسیار توصیه و سفارش شده است؛ ولی همانطور که افراط و تفریط در هر کاری نکوهش شده و پسندیده نیست؛ در استفاده از لوازم آرایشی هم همین‌گونه است.
طبق بررسی‌های انجام شده؛ آمار نشان می‌دهد که کشور ما در مقام پنجم جهانی از نظر مصرف محصولات آرایشی قرار گرفته و بعد از کشور عربستان سعودی هم دومین کشور مصرف کننده لوازم آرایشی در منطقه خاورمیانه محسوب می شود!؟
آنچه که باعث تاسف است؛ مصرف بی حد و اندازه لوازم آرایشی مخصوصاً لوازم آرایش غیر استاندارد و ارزان قیمت و مراجعه به سالن های زیبایی ارزان قیمت با استفاده از هر روش غیر استاندارد و غیر بهداشتی است که برای به ظاهر زیباتر شدن و زیباتر نشان دادن و جلوه گری بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد.
رقابتی که امروزه به شکل نادرست و ناسالم آن برای استفاده از لوازم آرایش در ایران و دیگر نقاط جهان به هر شکل و روشی صورت می‌گیرد و صد البته که امروزه این مصرف فقط در بین خانم‌ها نیست که در بین آقایان هم مرسوم و متداول گشته است!
پس باید در این مورد بسیار محتاط باشیم و با استفاده درست از مارک های معتبر و بهداشتی و استاندارد به سلامت خود و جامعه مان کمک کنیم و از مصرف بی رویه آن هم بپرهیزیم.
